سرآغاز
دوشنبه, ۲۱ ارديبهشت ۱۳۹۴، ۱۲:۰۷ ب.ظ
مواجهه عمومی ما ایرانیان با مهمترین فن آوری اطلاعات و ارتباطات، یعنی اینترنت، در آغاز بیشتر برای تفنن و تفریح و سرگرمی بود. امّا، هر چه به این سوی می آییم و از زمان آشنایی مان با این پدیدۀ اطلاعاتی و ارتباطی بیشتر می گذرد، رفته رفته می آموزیم که باید از این ابزار در عرصه های مهم و جدّی زندگی اجتماعی نیز بهره گیریم، و آن را در خدمت خلق ثروت و تولید علم قرار دهیم. یکی از این عرصه های جدّی زندگی که بکارگیری این فن آوری در آن بسیار مفید می تواند افتاد، فعالیت دانشگاهی اعم از امور آموزشی و پژوهشی، است. استفاده اساتید دانشگاه از اینترنت در امور پژوهشی، از همان بدو ورود این فن آوری به ایران، مشاهده می شود. اما، کمک گرفتن از آن در جهت ارتقای بهره وری و کارآمدی آموزش، کمتر مورد توجه اساتید ما بوده است.
آموزش و ارزیابی، فرایندی مستمر است، و نیل به این مهم مستلزم آن است که دانشجویان را در طیّ فرایند آموزش و در طول ارتباط آنها با دانشگاه درگیر مباحث درس و اندیشیدن در باب مسائل مطروحه کنیم. برای همین منظور، وبلاگ حاضر را طراحی کرده ایم تا علاوه بر اینکه می توانیم گاه نوشته های خود را که دست مایۀ تألیفات آیندۀ مان خواهد بود، در آن منتشر کنیم و در معرض نقد و نظر مقدّماتی دانشجویانمان بگذاریم، وسیلۀ ارتباطی مستمری را نیز برای ارتباط با دانشجویان مان در اختیار گیریم، و به نحوی مستمر بر کارهای پژوهشی آنها نیز نظارت کنیم. وانگهی، در دسترس بودن مطالب علمی بر روی اینترنت، هم برای نویسنده و هم برای خواننده، محاسن و امتیازاتی با خود دارد که کتب کاغذی آن محاسن را نمی توانند داشت. در فضای نشر الکترونیک، نویسنده هر گاه نکته و اندیشۀ جدیدی به ذهنش خطور کرد، به آسانی می تواند آن را در قالب نوشتاری جدید منتشر کند، یا به نوشته های پیشینش ضمیمه نماید. همچنین، هر گاه نویسنده از مواضع علمی سابق خود عدول کرد، و اعمال حک و اصلاحاتی را در نوشته های خود ضروری دید، نیل به این مقصود دشواری چندانی نخواهد داشت. مضافاً به اینکه از رهگذر وبلاگ نویسی، مشارکت خوانندگان در مباحث و طرح سؤال از جانب ایشان به مدد نظراتی که می نگارند، نیز میسور خواهد شد؛ امری که می تواند نویسنده را به تأملات بیشتر وا دارد. خوانندگان نیز در نشر الکترونیک از امتیازاتی برخورداند که چنانچه به نشر کتب کاعذی اقتصار ورزیم، از آن بی بهره اند. در نشر مطالب علمی در قالب وبلاگ نویسی، گذشته از آنکه مراجعۀ خوانندگان به مطالب زمان و مکان بر نمی دارد، به علاوه امکان دسترسی به منابع تکمیلی، اعم از مقالات و کتب و آراء که در لابلای نوشتارهایمان بدانها استناد کرده ایم، با درج پیوندهای مرتبط برای ایشان فراهم می شود. در پایان باید اضافه کنیم، نقدها و نظراتی که دانشجویان هر نیمسال تحصیلی، به اجبار یا به اختیار، در ذیل هر یک از نوشته های علمی به شکل نقد و نظر می نگارند، و نیز حاصل تحقیقات ایشان که در بخش نظرخواهی درج می شود، هم یادگاری است که از ایشان برای من بر جای می ماند، و هم کار ذخیره شده ای است که در دسترس دانشجویان سال های آینده ما نیز خواهد بود تا طیّ کردن ادامۀ مسیر را برای آنها سهل تر کند، و بدین سان از اتلاف و هدر رفتن زحماتی که دانشجویان پیشین ما متحمل شده اند، نیز جلوگیری به عمل می آید.
۹۴/۰۲/۲۱